Kim jest Andrés Manuel López Obrador? Meksykańskim politykiem. Członkiem lewicowej Partii Rewolucji Demokratycznej. Byłym burmistrzem miasta Meksyk, który postanowił kandydować na urząd prezydenta kraju. Mężczyzną wywodzącym się z niezbyt zamożnej rodziny, który swoją polityczną karierę udekorował hasłami walki o prawa najbiedniejszych mieszkańców. Ulubieńcem biednych, a także politykiem znienawidzonym przez zamożnych. Człowiekiem pełnym pasji i sprzeczności, który pragnął osiągnąć coś wielkiego, a w efekcie doprowadził do bolesnego podziału całego kraju.

W 0,56% kamera śledzi losy Obradora od kwietnia 2005 roku, kiedy próbowano usunąć go z urzędu burmistrza, co tak naprawdę stanowiło początek jego kampanii prezydenckiej, do 1 grudnia 2006 roku, czyli dnia, w którym najwyższy urząd w państwie objął jego przeciwnik - Felipe Calderon Hinojosa. Po drodze zatrzymuje się zarówno przy wydarzeniach ostentacyjnych (karykaturalne zamieszki w parlamencie), jak i kameralnych (wspomnienia Obradora z dzieciństwa), dokumentując najważniejsze momenty kampanii prezydenckiej, stanowiącej niezwykle istotny okres w historii Meksyku.

W pewnym momencie film przestaje koncentrować się na Obradorze na rzecz próby uchwycenia czegoś znacznie poważniejszego – mechanizmów funkcjonowania demokracji. Na ekranie pojawiają się populistyczne wiece oraz intymne wyznania do kamery. Jedni uważają Obradora za bohatera, jedynego człowieka, który może podnieść Meksyk z kolan, inni twierdzą, że to zło wcielone, przyrównując go do takich dyktatorów jak: Hugo Chávez, czy Fidel Castro. Fakty zostają potwierdzone setkami tysięcy indywidualnych opinii, z których wyłania się wspólny głos narodu.

Film w obiektywny sposób przedstawia głosy obu stron. Nikogo nie demonizuje. Demonstruje zarówno argumenty prawicy, jak i różne oblicza Obradora. Pokazuje jednak przede wszystkim demokrację w akcji. I nieważne, na jakim kontynencie się ona odbywa, a także w jakiej kulturze jest testowana – zawsze posługuje się tymi samymi mechanizmami kontrowersji, oszczerstwa i poróżnienia, które sprawiają, że nawet najczystsi moralnie kandydaci ulegają iluzorycznej pogoni za władzą, a znaczna część głosujących zostaje postawiona w sytuacji wyboru „mniejszego zła”.

Wybrane nagrody i festiwale /Selected festivals and awards: 2010 - MFF Amsterdam/ IDFA